نیکلاس یک پسر زندگی می کند در یک جزیره دور افتاده در آینده، و یا یک سیاره دیگر - و یا آن را یک رویا است؟ روستای او از خانه های سفید رنگ که در بالای دریا قرار دارد با سنگ های آتشفشانی و سواحل شن و ماسه مشغول به کار هستند، که توسط زنان جوان و پسران همه سن مشابه به نیکولا پر شده است. در حالی که در حال شنا است، نیکولا در اقیانوس کشف می کند، که توسط مادرش شلاق زده شده است، که مانند همه زنان در شهر، موهای ضخیم دارد، رنگ پریده و یک لباس بژ ساده نازک پوشانده است. نیکولا کنجکاو است، فکر می کند که او دروغ می گوید و شروع به کشف محیطش می کند، شاهدی بر برخی صحنه های ناگوار. او سپس خود را به یک ساختمان بیمارستان مانند می برد، جایی که او، همراه با دیگران، به وسیله زنان تحت پوشش قرار گرفته و به عنوان پرستار لباس می زند. او با یک پرستار دوستانه است، که در بازپس گیری فیلم کمک می کند. فیلم طبقه بندی آسان نیست؛ این نه تنها مبهم است، بلکه با زیبایی تصویری عمیقا شاعرانه فیلم برداری شده است. این نشان دهنده ترس ناشناخته است ...
Nicolas is a boy living on a remote island set in the future, or another planet - or is it a dream? His village consists of white-painted houses located above the sea with a volcanic rock and black sand coastline, populated by young women and boys all of a similar age to Nicolas. Whilst swimming, Nicolas makes a discovery in the ocean, which is shrugged off by his mother, who, like all the women in the town has tied-back hair, is pale and wears a simple thin beige dress. Nicolas is curious, thinks that he is being lied to and starts to explore his environment, witnessing some unsettling scenes. He then finds himself taken to a hospital-like building where he, along with the others, undergoes a series of medical procedures by the women, dressed as nurses. He is befriended by one nurse, who becomes instrumental in the film's denouement. The film is not easy to categorise; it is not only enigmatic but beautifully filmed with deeply poetic imagery. It reflects the fear of the unknown, ...
