ویکتور والدس، پس از دوران کودکی، تحت سلطه مادر مادریش و همسرش، کناری از دوران کودکی، مجبور به مجازات وی در آخرین روزهای عمویش، حکم ویلیام IV شد. پسر عموی آلمانی او، آلبرت، تشویق شده است که او را به دلیل انگیزه های سیاسی کاملا محکوم کند اما بعد از 18 سالگی او متوجه او می شود و از اعتماد او به ملبورن، نخست وزیر قابل اعتماد، ناراحت است. ویکتوریا توسط بشردوستی آلبرت تحت تأثیر قرار گرفته است که به تمایل خودش برای کمک به موضوعش شباهت دارد. با این حال وفاداری او به ملبورن، به عنوان یک خودکارشناسی درک شده، تقریبا به یک بحران قانون اساسی منجر می شود و آلبرت که به بازگویی اعتماد به نفس او کمک می کند. او پیشنهاد می کند و ازدواج می کند، آلبرت خود را ثابت نمی کند نه تنها یک همسر متعهد، آماده برای گرفتن گلوله قاتل برای او، اما عامل اصلاح بسیار مورد نیاز، سرانجام توسط ملبورن تحسین تایید شده است.
Dominated by her possessive mother and her bullying consort, Conroy, since childhood, teen-aged Victoria refuses to allow them the power of acting as her regent in the last days of her uncle, William IV's rule. Her German cousin Albert is encouraged to court her for solely political motives but, following her accession at age eighteen, finds he is falling for her and is dismayed at her reliance on trusty Prime Minister Melbourne. Victoria is impressed by Albert's philanthropy which is akin to her own desire to help her subjects. However her loyalty to Melbourne, perceived as a self-seeker, almost causes a constitutional crisis and it is Albert who helps restore her self-confidence. She proposes and they marry, Albert proving himself not only a devoted spouse, prepared to take an assassin's bullet for her, but an agent of much-needed reform, finally endorsed by an admiring Melbourne.
